تئاتر «زندانی خیابان دوم» شنبه 2 مارس 2019 در سالن پلاس دزار در مونترال به نمایش درآمد. برنامه‌گذار این تئاتر کمپانی تئاتر گوسان با مسئولیت مهدی گلیج بود. تئاتر با 15 دقیقه تاخیر درحالی که سالن نمایش تقریبا پر شده بود آغاز شد.
به نوشته ویکی‌پدیا؛ «زندانی خیابان دوم» یکی از تلخ‌ترین کمدی‌های نیل سایمون آمریکایی است چون به یکی از بحرانی‌ترین وضعیت‌های انسانی می‌پردازد که در آن اخراج و بیکاری باعث اتفاقاتی در روابط خانوادگی مل (با بازی جواد عزتی) و همسرش ادنا (مه‌لقا باقری) ادیسون خواهد شد. خراب بودن کولر در تابستان و سرمای زیر صفر خانه، شلوغی‌های شبانه دختران دانشجو که هر شب میزبان ورزشکاران مرد هستند و فضولی‌ها و سروصداهای مرد طبقه بالایی علاوه می‌شود به جریان اخراج و بیکاری مل که او را عصبانی و بیمار می‌کند؛ حالا ادنا باید هم از او پرستاری کند و هم برای برطرف شدن مخارج دو جا کار کند…
کارگردان و طراح صحنه این تئاتر مه لقا باقری و طراح لباس، الهام شعبانی بود. در این تئاتر هنرمندانی چون جواد عزتی، مه‌لقا باقری، رویا میرعلمی، عباس جمشیدی و امیر کاظمی نقش آفریدند. اجرای این نمایش تئاتر بازتاب‌های مختلفی در جامعه ایرانی مونترال به همراه داشته که نظرات متفاوتی را درباره محتوای تئاتر و نحوه برخورد با خریداران بلیت ارائه کرده‌اند. در زیر به دو تا از این نظرات که در فیس‌بوک «همه چیز درباره مونترال» بیان شده اشاره می‌شود.
یکی از تماشاچیان که خود را تینا معرفی کرده درباره این تئاتر چنین نظری دارد: «زندانی خیابان…! چه فرق می‌كند یك تئاتر چه نامی دارد وقتی از محتوا خالی‌ست! این دومین تئاتر بسیار بدی بود كه صادرات كشورمان به صحنه‌های این طرف آب‌ها بود! نمی‌دانم در آن سرزمین دقیقا چه می‌گذرد اما از بطن تئاتر كه از روزمره انسان‌ها شكل می‌گیرد كاملا معلوم است كه چیزی به نام حرمت زن در روابط خانوادگی و در صحنه جامعه باقی نمانده و نسل بزرگ شده در این بی‌حرمتی چنان به آن عادت كرده كه به رفتار خشونت‌بار یك هنرپیشه با همسرش قهقه می‌خندد! هنرپیشه عالی بازی كرد! اما اصلا كمدی نبود كه هیچ مصداق خشونت زبانی در خانواده بود! و من همواره در عجبم كه چگونه و چرا نسل آموزش دیده ما در آن سرزمین به این همه بی‌فرهنگی از ته دل قهقه می‌زند! این تئاتر كاری كرد كه تئاتر بد قبلی با نام «شب كاری» را رو سفید كرد! آیا هنر تئاتر و نویسندگی ما بعد از داشتن پرویز صیادها به قهقرا می‌رود! در یك كلام باید از ساپورت تئاترهای صادراتی بی‌قامت گریخت!
نسیم که از خریداران بلیت بوده و به خاطر تاخیرش از دیدن این نمایش بازمانده است این نظر را دارد: «شاید این پست پاک شود اما واقعی‌ست نه به رویداد ایرانی … ما دیشب برای تئاتر رفته بودیم که آقای عزتی و همسرشون اومده بودن… ما رو جلوی در راه ندادن که چی شما دیر رسیدین با سکیوریتی ما رو بیرون کردن… هیچ جای بلیط ذکر نشده بود که در صورت دیر رسیدن اجازه ورود ندارین… اگر هم این قانون تئاتر هست فرض بر این که یک نفر دفعه حضورش هست در اینجا هر چیزی که به عنوان قانون هست حتما ذکر و یاد آوری میشه… من خودم از این حرفی که میزنم حس خوبی ندارم اما هنرمندان ایرانی برای اومدن به کانادا با گذاشتن نمایش اینچنینی از حضور ما استفاده میکنن میان اینجا ویزا میگیرن … من که دارم حمایت میکنم باید به من توهین شه … این یک انتخاب شخصیه کسی بخواد حضور داشته باشه یا نه اما کاش واقعا نه بگیم به رویدادهای ایرانی اینچنینی… شاید هنوز به اون سطح آگاهی اجتماعی نرسیدیم که برنامه‌ای گذاشته شه در کانادا گذاشته میشه و باید با استاندارد کانادایی برگزار شه … اینجا نه تنها برای حضورت احترام قایلن. بلکه جوابگوی بی احترامی هم هستن.
