حزب ائتلاف آینده کبک که از آن به اختصار با عنوان CAQ یاد می‌شود در سال 2011 به وسیله چالرز سیریوس و فرانسوا لگو François Legault وزیر سابق در کابینه حزب کبکوا PQ و مدیر عامل سابق شرکت هواپیمایی ایرترانست پایه‌گذاری شد که از لحاظ سیاسی می‌توان آن را حزب راست میانه در نظر گرفت. این دو تن ابتدا سازمانی غیرانتفاعی با همین نام و با هدف احیای کبک تاسیس کردند چرا که معتقد بودند استان کبک به دلیل مناقشات دیرینه میان احزاب به رکود سیاسی فرو رفته و باید برای این معضل چاره‌ای اندیشید. در نوامبر همان سال این سازمان غیرانتفاعی رسما به عنوان یک حزب جدید معرفی شد و چند هفته پس از آن اعضای حزب جنبش دموکراتیک کبک تصمیم گرفتند در این حزب جدید ادغام شوند. در عرض چند ماه چندین نماینده مستقل مجلس ملی کبک و همچنین اعضای سابق حزب کبکوا PQ نیز به حزب جدید CAQ پیوستند.
اهداف عمده این حزب بر پنج عامل استوار است. بهبود وضعیت تحصیلی، ایجاد یک سیستم قابل اعتماد و قابل دسترس در زمینه بهداشت و سلامت، ایجاد مالکیت اقتصادی، بهبود فرهنگ کبک و در نهایت ایجاد یکپارچگی اجتماعی. هدف از ایجاد یکپارچگی اجتماعی مقابله با رانت‌خواری و اتهامات تبانی در صنایع ساختمانی، ارتباط آن با جنایات سازمان یافته و همچنین نظارت بر تخصیص بودجه به احزاب است.
در خلال مبارزات انتخاباتی سال 2012، فرانسوا لگو عنوان کرده بود که علیرغم اینکه در گذشته یک جدایی‌طلب دو آتشه بوده ولی اکنون دغدغه اصلی حزبش جدایی‌طلبی یا فدرالیسم نیست و کبک نیازمند رسیدگی سریع به مسائلی همچون بهداشت، تحصیل و رشد اقتصادی است. در حالی که در آن سال فرانسوا لگو با رقبایی از حزب لیبرال و حزب کبکوا همچون نخست وزیر سابق ژان شاره و خانم ماروا رقابت می‌کرد از رای دهندگان خواست به او رای دهند تا به مسائلی همچون فساد اداری و شفافیت سازمانی رسیدگی شود. بر خلاف پیش بینی رسانه‌ها، اقبال این حزب در انتخابات 2012 از سوی مردم بسیار ناامید کننده بود و این حزب تنها توانست 19 کرسی از آن خود کند.
در سال 2013 بر اساس بازرسی‌های انجام شده مشخص شد حزب جنبش دموکراتیک کبک با نقض قوانین، بودجه دریافت کرده و از آنجا که این حزب در حزب CAQ ادغام شده بود ناگزیر بازگرداندن این بودجه بر عهده حزب جدید یعنی CAQ بود. در خلال این اتفاقات، مساله سکولاریسم و جبهه گیری نخست وزیر وقت خانم ماروا در قبال پوشش‌های مذهبی در اماکن اداری جنجال آفرین شده بود که حزب لیبرال و حزب CAQ در اقدامی بی‌سابقه کاندیداهای محجبه را به احزاب خود دعوت کردند و همین کار باعث تثبیت جایگاه این دو حزب نزد رای دهندگان شد.
در اکتبر 2013 فرانسوا لگو اقدام به انتشار کتاب «پروژه سن لوران» نمود و در این کتاب با مقایسه دره رود سن لوران با سیلیکون ولی در کالیفرنیا، به پتانسیل‌های تحصیلی، نوآوری و اشتغال‌زایی کبک و منطقه سن لوران اشاره کرد. پروژه سن لوران در انتخابات 2014 نیز بنیان فعالیت‌های انتخاباتی CAQ را تشکیل می‌داد ولی با این حال میزان رای مردمی حزب در مقایسه با سال 2012 چهار درصد کمتر بود. بنابراین، حزب CAQ با کسب 22 کرسی، پس از حزب لیبرال و حزب کبکوا PQ به عنوان سومین حزب در مجمع ملی نمایندگان کبک باقی ماند.
از طرفی دیگر، برخی معتقدند با وجود سابقه ناسیونالیستی و جدایی‌طلبانه این حزب، هرچند که بنا به گفته فرانسوا لگو جدایی طلبی و استقلال در دستور کار نیست، اما لفاظی‌های اعضای حزب ممکن است در ماه‌های آینده از محبوبیت آن بکاهد. آنچه مسلم است این است که سیاست‌های این حزب بر اساس امتیازدهی به بخش خصوصی، کاستن از خدمات عمومی و کاهش مالیات استوار است. از جمله سیاست‌های جنجال برانگیز فرانسوا لگو، کاهش تعداد پذیرش مهاجر به میزان ده هزار نفر در سال با وجود کمبود نیروی انسانی است و قصد دارد ورود مهاجران را به صورت جدی با گذراندن امتحانات زبان محدود کند.
