در مراسم بزرگداشت عباس کیارستمی در مونترال اتفاق افتاد:
بابک جائز
بخش«خوانندگان» هفته متعلق به خوانندگان است. تنها محدودیت انتشار مطالب در این صفحه قوانین کاناداست. سلیقه سردبیر و دست‌اندرکاران هفته در انتشار مطالب در این بخش تاثیری ندارد. 
چند صباحی است که استاد عباس کیارستمی از بین ما رفته است و به همین دلیل مراسم نکوداشتی در تاریخ ۲۷ جولای ۲۰۱۶ در مونترال برپاشد که در کنار این کار ارزنده، نکاتی چند درخور تامل است.
۱. از چند روز قبل توسط برگزارکننده مراسم به کرات اعلام شده بود به‌دلیل محدودیت در ظرفیت سالن (حدود صدنفر) زودتر مراجعه فرمایید و از جمله First come first serve استفاده شده بود مبنی‌بر گله‌نداشتن احتمالی در صورت نبودن فضا برای حضور در جلسه. اما همچون دیگر اتفاقات فرهنگی در غربت، دوستان هنردوست و سینه‌چاک سینمای استاد فقید تا حدود ۴۵ دقیقه پس از شروع مراسم وارد سالنی می‌شدند؛ زمانی که فیلم مستند یک گزارش» استاد در حال اکران بود. نه برگزارکننده از ورود ایشان ممانعت به‌عمل می‌آورد و نه خود ایشان داوطلبانه هزینه دیررسیدن (همان محروم‌شدن از دیدن فیلم به بهای احترام به حقوق دیگران) را پرداختند. فقط خاطره ناخوشایند فیلم‌دیدن در جشنواره فجر را برای بینندگان زنده کردند.
۲. اصولا برای اکران هرفیلمی، در هر فرمتی یک نفر موظف می‌شود آن فیلم را پیش از نمایش به‌طور کامل تماشا کند تا اگر به هردلیل در اکران عمومی مشکل دارد، نسبت به جایگزینی نسخه دیگر اقدام کند. اما از آنجا که همیشه با آزمون و خطا کارهایمان پیش میرود، این بار نیز باید ۴۰ دقیقه یا شاید هم بیشتر به‌دلیل خرابی نسخه در حال پخش، فیلم به‌طور مکرر قطع و سپس پخش می‌شد تا آنکه با یکی از چندین نسخه قابل فروش در سالن تعویض شد.
۳. اصولا عکاس‌‌ها در سینما دیده نمی‌شوند و گروه حضور آن‌ها را در پشت صحنه حس نمی‌کنند؛ اما در بزرگداشت یک فیلمساز بزرگ، عکاسی جهت ثبت مراسم کارکردی دیگر دارد و رفتار حرفه‌ای حداقل چیزی است که انتظار میرود. در کجای این کره خاکی عکاس در تاریکی سالن حین پخش فیلم با فلاش دوربین رو به تماشاگر محو فیلم عکس می‌گیرد؟ آن هم نه یکبار که چندین مرتبه!
۴. برپایی این مراسم مرهون همت بلند چند شخص حقیقی و حقوقی بود. دست تک‌تکشان را به گرمی باید فشرد؛ اما اعلام نام حامیان مالی این برنامه نه یکبار بلکه چهار مرتبه، جز زیر سوال‌بردن حرکت زیبای آن‌ها و تداعی‌کردن آگهی‌های بازرگانی صدا و سیما، چیز دیگری به همراه داشت؟ پیشنهاد می‌شود در مراسم آتی (چه شادی و چه سوگواری) کاتالوگی تهیه شود که در عین معرفی برنامه یا مناسبت، مزین به نام و مشخصات حامیان مالی شود. با این کار به جای گرفتن چند کارت ویزیت از دستان مبارک حامیان برنامه در پایان جلسه، اولا مشخصات تمام آن‌ها به‌صورت مرتب و با سلیقه در دست مهمانان برنامه خواهد و ثانیا ارج و قرب ایشان به سخره گرفته نخواهد شد.
۵. همه جمع شده بودیم تا به یاد فخر فرهنگ و هنر ایران ادای احترام کنیم. تبلیغ فیلم دیکر چه معنی دارد؟ فیلم پرویز یا خوب است یا بد؛ مجید برزگر فیلمساز خوبی است یا نیست؛ لون هفتوان بازیگر توانمندی است یا نیست؛ اما شما پخش‌کننده فیلم روز ایرانی در مونترال، شما عزیزان دست‌اندرکار، زمان و مکان تبلیغ را اشتباه گرفته بودید! این روش غلط است، غلط.
۶. در آخر انتظار می‌رفت مجری مراسم، با توجه به سابقه‌شان در نقد فیلم، هرچند کوتاه، چند جمله‌ای آماده می‌کردند و در همان زمان کم با دوستان به اشتراک می‌گذاشتند. باورکنید احساس کردم کسی از پشت صحنه شما را هل داده است روی سن و غافلگیر شده‌اید!
